دلیل نبودنم

متن در ادامه مطلب

خواهشم این هست که این متن را کامل بخونید.

جریان قطع شدن اینترنت من به این صورت بود که یک نفر، بخشی از سیم تلفن کوچه را دزدیده بود. یعنی بخشی از سیم را بریده و برده بود. شاید بگید حتما نیاز داشته اما این ادم با این کارش، یک محله را از لحاظ ارتباط، به شدت دچار زحمت و مشکل کرد. اولش فکر کردیم کابل برگردان هست و سه چهار روزی صبرکردیم. منتها مامور مخابرات امد و نگاه کرد و جریان دزدی رو گفت. در کل تلفنها حدود دو هفته قطع بود و پرونده ای در این مورد تشکیل شد. مامور دولت حدس میزد که شاید یک دزد در محله هست که میخواد مدام از این نوع مشکلها درست بکنه. در واقع میخواستند به اهالی هشدار بدند که اگر به دزدیدن سیمها ادامه بدند، خودشون دچار اختلال در ارتباط خواهند شد. 

خلاصه دو روز قبل امدند سیمهای بریده شده را جایگزین کردند و خطوط راه افتاد. منتها چون سر من شلوغ بود، وصل کردن سیم خونه به سیم شهری، مدتی طول کشید. این از داستان من. حالا بریم سراغ خواهشم.

جمله ای هست که میگه: تا مردم اصلاح نشوند، دولت اصلاح نمیشه و بر عکس.

منظور این جمله این هست که اگر مشکل و اختلاسی هست، ما هم نباید تبدیل به دزد بشیم و از مردم اختلاس کنیم. بلکه باید فرهنگ و ظرفیت خودمون رو ارتقا بدیم و تبدیل به مردمی بشیم که بتونیم یک اینده عالی و پاک و قانونمند برای کشور تامین کنیم.

متاسفانه فقط دزدیدن سیم نبود که باعث شد این متن رو بنویسم. چند سالی هست که همین مردم، با دزدیهای کوچکشون، میلیونها تومان به من ضرر زدند. من حساب و سپره ای ندارم که بگم اره یک ادم فاسد پولم را خورد و رفت. منتها وقتی فروشنده لباس، پیرهن زده دار رو به من میندازه؛ وقتی قصاب به جای گوشت گاو، گوشت اسب بهم میفروشه؛ وقتی نانوا نان را قائم میکنه و به قیمت ازاد به فروشگاه میفروشه تا من مجبور بشم نان دولتی را به قیمت ازاد بخرم، میفهمم که این ملت هنوز راه درازی داره تا خودش را اصلاح کنه؛ چه برسه به اصلاح کشور و دیگران.

من همتون رو دوست دارم و خوشحالم که برگشتم.