رفیق،بهترین نعمت 

متن در ادامه مطلب

رفیق، همیشه باهام باش، باهام بمون، هیچوقت منو تنها نذار چون با بودن توئه که میتونم شادی رو احساس کنم و از ته دل بخندم. وقتی که تو کنارمی، مهم نیست چه غمی داشته باشم تو کارت رو خوب بلدی و اونقدر منو میخندونی که تموم درد و غم هام یادم میره.

شایدم تو خودت پر از غم باشی، شایدم تو خودت منبع استرس و ناراحتی باشی اما خوب بلدی کارت رو از پیش ببری، خوب بلدی رفاقت کنی و لطفی که یه رفیق باید به رفیقش داشته باشه رو ادا کنی. رفیق جان، اینو بدون که من هم در مقابل تو چنین وظیفه ای دارم، من هم در قبال شادی تو، خنده های تو، احساس خوب تو، مسئولم.

پس همیشه بخند، همیشه شاد باش و همیشه از ته دل لبخند بزن تا من بدونم که وظیفه ام رو درست انجام دادم. آره وظیفه! این خوبیت در حق من ممکنه لطف تو باشه اما من این کار رو از سمت خودم برای تو لطف نمیدونم بلکه وظیفه ای میدونم که باید ادا بشه، وظیفه ای میدونم که به گردنمه و باید در حق تو انجامش بدم. من خوبی کردن و احساس خوب دادن به تو رو نه اینکه لطف بلکه وظیفه ای میدونم که همیشه به گردنمه و همیشه باید انجام بشه. اگه تو میخوای کارهای من جبران کنی، اگه میخوای به من لطف کنی پس بخند چون با خنده های تو هست که شادم