شناخت و احترام به هم باعث برگشتن روح

متن در ادامه مطلب

مهمترین درک ما در زندگی درک از جامعه و رفتار دیگران هست.

در بعضی مواقع فکر کردن به موضوع مهمی مثل جامعه میتونه جالب باشه و ما رو به فکر فرو ببره و همچنین باعث یادگیری بیشتر ما از اتفاقات مهم روزگار میشود.

این که در خیابان قدم میزنم و دیگران رو میبینم گاه شاید عادی باشد ولی وقتی در مورد رفتار آن اشخاص فکر کنم میتونه حرف های زیادی به همراه داشته باشه و من آن شخص را در جامعه بشناسم. کوچه و خیابان و استادیوم و پاساژ و رستوران جز جامعه هستن و میشود با دیدن افراد درون آن مکان آنها را بشناسیم.

این که صبح بیدار میشیم و به سراغ کارهای خودمان میرویم مانند مدرسه و دانشگاه و سرکار و ورزش کردن و مطالعه کردن میتواند باعث شناخت ما توسط دیگران باشد یعنی این که خود ما هم مورد بررسی بعضی از افراد جامعه هستیم و خود ما هم زیر زره بین هستیم.

رفتار ما میتواند تلفیقی از گرایش های ما محیط های دور و بر ما و شغل یا درس ما و یا موضوعات مهم جامعه باشد. این که ما عصبانی هستیم یا مهربان بستگی به همه‌چیز دارد و این نیستش که فقط رفتار ما باعث شکل‌گیری خودمان میشود و همه چیز به شکل‌گیری یک شخصیت ربط دارد.

در زندگی باید یاد بگیریم که همه چیز رو درک کنیم و بی‌تفاوت از کنار اتفاقات نگذریم چرا که اینطوری دست بیگناه بی یار میماند و جامعه از شکل خودش خارج میشود و جامعه تبدیل به مکانی برای استفاده های گوناگون میشود و بعضی از افراد هر کاری درون جامعه انجام میدهند تا دوباره اون رو خراب کنند و مردم رو نسبت به هم عصبانی نشان دهند.

خستگی مردم یکی از موضوعات مهمی هست که جامعه را بی روح میکند و باعث میشود که همه ناراحت و خشمگین به نظر بیایند.

در بین گویش های مختلف این که بتوانیم به تمامی آنها احترام بزاریم کار بسیار سختی هست و شاید تمامی افراد نتوانند هر گویشی را درک کنند و بسنجند ولی این که به آنها احترام بزاریم باعث این میشه که همه نسبت به هم مهربان باشند و دوباره باعث شکل‌گیری جامعه می‌شود و روح را به درون مردم وارد میکند.

هسته اصلی یک جامعه دستوراتی هست که یک عده به مردم وارد میکنند و باعث میشوند که مردم آنطور که نمیخواهند زندگی کنند و عمر خود را تلف کنند.

ولی با مهربانی و احترام گذاشتند به هم، روح از دست رفته جامعه را برمیگردانیم و در کنار هم به سوی اتفاقات خوب میرویم.