پست احساسی بری وایت برای لوک هاپر

محمد رضا   

"تو بهترین دوستم بودی. برادرم، همکارم. همه این بازی رو تغییر دادیم چون قبول نکردیم بجز راه خودمون جور دیگه ای جلو بریم. ما همیشه بهترین خودمون بودیم وقتی تیم بودیم فکر کنم جفتمون میدونستیم. ما مثل برادرا جنگیدیم چون برادر بودیم. خیلی خیلی عصبانی ام. قرار نبود اینجوری بشه، قرار بود اینجوری بشه که ما چاق و کچل بودیم و حرکات بی خاصیت وایت فمیلی رو توی سن 70 سالگی توی باشگاه اجرا میکردیم. حالا کجا میریم؟ چیکار کنم حالا که میدونم از این شوخی های فخر فروشانت وقتی رانندگی میکردم میکردی رو دیگه هیچوقت نمیشنوم. از همین الان خیلی دلم برات تنگ شده.

حاضرم هرکاری کنم تا باز بدترین لحظاتمون رو دوباره تجربه کنم، باورم نمیشه رفتی. خیلی متاسفم برادر. خیلی متاسفم. تو همیشه جزوی از من خواهی بود، چه خوشم بیاد چه نیاد بدون تو همه چیز متفاوته و امیدوارم آماندا واقعا بدونه که واقعا من براشون هستم نه که حرفشو بزنم فقط چون واقعا اونا رو هم دوست دارم (همسر و پسر جان هوبر). مطمئن میشم پسرت بدونه عجب مرد فوق العاده ای بودی. نه افسانه ای که مردم میگن بلکه مرد واقعی ای که فقط چند نفر دیدن.

قول میدم پسرت رو وقتی به اندازه کافی بزرگ شد توی مسابقه های تاریک همونجور که قولش رو داده بودم عالی نشونش بدم. خیلی بد صدمه دیدم. آرزو میکنم میتونستم خداحافظی کنم. ولی باز هم شنبست و میدونی معنیش چیه.... هرجایی که هستی یک صندلی کنار خودت برای من نگاه دار، من به اونجا تعلق دارم. من اونجا خواهم بود وقتی زمانم برسه. خداحافظ تا همیشه برودی، دوستت دارم"